Samobójca

         Stoję nad przepaścią... A przynajmniej chciałbym by była to przepaść. Ale nie jest. To zapora. A pod moimi stopami rozciąga się uroczy widok na spienioną, brudną wodę. Za moimi plecami ruch zamarł. Jest późna godzina. Noc. Ludzie śpią o tej porze. NORMALNI ludzie, powinienem dodać. Czekam. Sam nie wiem na co.
         Może na objawienie? odzywa się szyderczy głos w mojej głowie. Moje alter ego. Ignoruję go. Nie potrzebuję w tak ważnej chwili rozmawiać z TYM CZYMŚ. 
         Nagle zaczyna padać. Pięknie. Irytuję się. Zupełnie nie wiem czym.
         Chcę przecież umrzeć. Prawda?
         Nie prawda, drogi Sebastianie. Znów ON. Ah! Nienawidzę go! Przyszedłem na tę zaporę by się zabić, a nie prowadzić dyskusje z samym sobą. Nie chcę już żyć. Życie jest bez sensu. Dlaczego mam patrzeć na zaćpaną matkę każdego dnia? Dlaczego mam słuchać ojca, który co noc sprowadza sobie jakąś kobietę do naszego mieszkania? Dlaczego mam słuchać płaczu siostry? A przynajmniej słuchałem płaczu siostry, dopóki nie odeszła. Uciekła do swojego chłopaka. A ja zostałem. Sam. Z nimi. Nienawidziłem każdego dnia mojego przeklętego istnienia. To nie było życie. Niczego nie stracę, umierając.
        Czyżby? Sebastianie! Zastanów się. Śmierć nie jest czymś, co rozwiąże twoje problemy!
        A niby co mogło je rozwiązać? Co do cholery?! 
        Powoli traciłem zmysły. Słyszałem głos. Czasem nawet rozmawiałem z nim!
        -Nadeszła twoja godzina, Sebastianie-zaskoczony, obróciłem głowę w bok. Stała tam nieziemsko piękna, choć przerażająca dziewczyna. Miała biała skórę, czarne oczy i ubrana była w czerń. Nie wiem skąd, ale wiedziałem kim jest. Śmierć.-Czy naprawdę tego chcesz? Zastanów się. Nie będzie odwrotu.-miała zimny głos. Zupełnie jak deszcz, który przemoczył mi ubranie.
        -Życie nie ma sensu-powiedziałem. Nie dała po sobie poznać, że w ogóle usłyszała moje słowa. Popatrzyłem w dół. Jeden krok. Tylko jeden i to wszystko się zakończy. Nie będzie bólu. Nie będzie cierpienia. Tylko nicość. Głos w mojej głowie nie skomentował mojej wypowiedzi. Ani moich myśli. Już się nie liczył. Nic już się nie liczyło.-Co będzie potem?-zapytałem, nim zdążyłem się powstrzymać.
        -Śmierć-powiedziała. Wieczny spokój. Tego chciałem... Nie! Ja chciałem tylko wiedzieć po co żyję. Dlaczego Bóg tak mnie karał każdego dnia. Co zrobiłem źle? Nie wiedziałem. Może po śmierci się dowiem. Taką mam nadzieję.-Idziesz?-zapytała. Zwróciłem uwagę na jej usta. Miały kolor świeżej krwi. Zrobiła krok do przodu. Stała nad przepaścią. Nie! Ona lewitowała w powietrzu! Wyciągnęła do mnie rękę. Czekała. Nie będę sam. Gdy będę umierał, ta piękna dziewczyna będzie  obok mnie. To cudowne uczucie. Świadomość, że ktoś jest obok.
         Wyciągnąłem dłoń. Śmierć ani na moment się nie uśmiechnęła. Potem zrobiłem krok. I... spadłem.
         Woda była lodowata. Walczyłem z nią. Moje mokre ubrania były ciężkie. I krepowały wszelki ruch. Tonąłem. 
         Zimno.
         Ból.
         Ciemność.
         Woda wyciskała mi z płuc resztki powietrza. Więc to tak się tonęło? Płuca paliły żywym ogniem. Nie mogłem oddychać, choć jak na złość, chciałem. ONA zniknęła. Zostałem sam, walcząc w wodzie. Jednak miałem przegrać.
         Więc po co się bronić?
         Poddałem się. Instynktownie chciałem odetchnąć. I napiłem się wody. Tak, to był koniec.
         Znów byłem sam.
         Nawet zakończenie mojego życia musiało być beznadziejne. 
         I najważniejsze: umierając, nadal nie dostrzegłem sensu w swoim bezwartościowym życiu.
         Byłem nikim. Śmieciem.
         I uwolniłem świat od swojej egzystencji.

~*~

     Witam Panie i Panów!

     Tak, tak, nie mam jakoś nastroju na napisanie czegoś weselszego. A to... Chciałam odtworzyć pewną historię... Ale niestety, nie udało się. Za to nie wiem jak mi TO wyszło. Całkiem nowa koncepcja. Bardzo krótkie opowiadanko. Mam nadzieję, że jakoś się udało... 

      Tak poza tym, to chciałabym dodać, że napisałam je, bo...dawno niczego nie pisałam i mam nadzieję, że pomoże mi ono w odzyskaniu weny ;)  

      Pozdro! 

      K.L.